Wstęp
Wytyczne do stosowania elementów informacyjnych dla osób niepełnosprawnych oparte zostały na doświadczeniach własnych i na obserwacji stosowanych w praktyce materiałów i rozwiązań, a w przypadku sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej także na wynikach badań naukowych.
Parametry poszczególnych materiałów lub urządzeń mogą być zmieniane, jednak pod warunkiem zachowania równorzędnych lub lepszych efektów i przy zagwarantowaniu bezpieczeństwa osobom niepełnosprawnych.
Załączone do wytycznych zwymiarowane płytki ostrzegawcze i kierunkowe należy traktować wyłącznie jako materiał przykładowy, ułatwiający opis przedmiotu zamówienia, a ZDMiKP dopuszcza rozwiązania równorzędne.
Wytyczne do stosowania elementów informacyjnych dla osób niepełnosprawnych zostały opracowane na potrzeby osób starszych niedowidzących , słabo widzących i niewidomych. Mając na uwadze prawa człowieka do swobodnego przemieszczania się, wszelkie rozwiązania geometryczne oraz stosowane nawierzchnie powinny zapewniać komfort i bezpieczeństwo wszystkim uczestnikom ruchu. Stosowanie systemowych elementów informacyjnych dla osób
z dysfunkcjami wzroku ma za zadanie czynić dostępnym otaczające środowisko. Ponadto przedmiotowe działania mają wpływać na podejmowanie samodzielnych decyzji czyniąc osoby niepełnosprawne niezależnymi w przestrzeni miejskiej.
Dotykowe wskaźniki fakturowe
Zagrożenie w ruchu drogowym osoby z dysfunkcjami wzroku staje się tym większe im więcej przybywa samochodów napędzanych cichymi silnikami elektrycznymi. Możliwość rozwiązań fakturowych może zwiększyć bezpieczeństwo, ostrzegając przed zagrożeniem bądź też kierując taką osobę do konkretnego celu. Wyczuwalne stopą lub laską faktury ułatwiają orientację w przestrzeni uściślając kierunek dojścia, położenie osoby względem jezdni i samego przejścia dla pieszych. Dotykowe wskaźniki fakturowe są określoną konkretną informacją dla osób niewidomych słabo widzących i osób starszych.
Rozróżniamy:
płytki ostrzegawcze – z wypustkami okrągłymi (bąblowe)
oraz płytki kierunkowe – ryflowane podłużnie
Zasady stosowania płytek – przykłady rozwiązań:
Płytki ostrzegawcze stosujemy przed przejściami dla pieszych w odległości 0.5m od krawężnika jezdni. Osoba z dysfunkcją wzroku wyczuwając linię płytek ostrzegawczych (o szerokości min 30cm) oraz stojąc na niej jest z jednej strony umiejscowiona w bezpiecznej odległości od jezdni a z drugiej poinformowana o mogącym wystąpić zagrożeniu. Płytki ostrzegawcze stosuje się w powiązaniu z płytkami kierunkowymi tworząc komplet oznakowania fakturowego jako całości przekazywanej informacji osobom niedowidzącym lub niewidzącym (przykładowe pełne rozwiązanie pokazane na mapkach przy płytkach kierunkowych).
Płytek ostrzegawczych nie można lokalizować w ciągach dróg rowerowych lub na przejazdach rowerowych.
W podobny sposób lokalizujemy płytki ostrzegawcze na azylach.
Płytki kierunkowe
Płytki kierunkowe stosujemy w poprzek chodnika (pomijając ścieżki rowerowe) o min szerokości 30cm. Płytki ryflowane „przechwycając" osobę z dysfunkcją wzroku wskazują jej kierunek do przejścia dla pieszych. Płytki kierunkowe lokalizowane są prostopadle do przejść dla pieszych w połowie ich szerokości. Stosujemy dwa rzędy płytek kierunkowych. Dzięki takiej lokalizacji osoba kierowana jest centralnie do przejścia dla pieszych do płytek ostrzegawczych, które ją z kolei informują o mogącym wystąpić zagrożeniu w ruchu drogowym. Płytek kierunkowych nie można stosować w obrębie ścieżek rowerowych oraz na przejazdach rowerowych.
Pełne oznakowanie fakturowe w obrębie przejść dla pieszych i skrzyżowań wymaga zastosowania płytek kierunkowych i ostrzegawczych łącznie, celem przekazania pełnej informacji osobom z dysfunkcjami wzroku.
Poniżej został przedstawiony przykład lokalizacji płytek ostrzegawczych przed przejazdami tramwajowymi.
