Prawie 6 lat temu zakończyła się budowa linii tramwajowej do Fordonu.
Po zrealizowaniu tej inwestycji wokół trasy dosadzamy kolejne drzewa.
Jesienią ubiegłego roku blisko 400 drzew pojawiło się przy ul. gen. W. Andersa oraz przy pętli Niepodległości.

Tramwaj do Fordonu był największą inwestycją związaną z transportem publicznym w historii Bydgoszczy.
Dzięki niej znacznie poprawiła się komunikacja pomiędzy Fordonem i innymi dzielnicami.
Inwestycja bardzo pozytywnie wpłynęła też na bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu.
Budowa torowiska i zakup 12 nowych tramwajów kosztowały 437 mln zł.

Po oddaniu linii do użytku, zrealizowaliśmy szereg prac przy remontach fordońskich ulic. Po przebudowie drogowej infrastruktury można było sadzić kolejne drzewa i krzewy.

Najwięcej drzew oprócz nasadzeń powiązanych z budową torowiska pojawiło się z końcem ubiegłego roku.
Wzdłuż ul. Andersa i na pętli tramwajowej Niepodległości dosadzonych ponad 400 szt. drzew takich jak: dęby bezszypułkowe, brzozy pożyteczne, klony czerwone, glediczje trójcierniowe i sosny czarne. Dzięki nim tereny wokół pętli, na której zawracają linie nr 7 i 10 mają z czasem przypominać leśny park.

W ubiegłym roku dodatkowe nasadzenia realizowane były też na pętli Glinki.
Więcej informacji o tym zadaniu znajduje się TUTAJ.

Wcześniej przy fordońskiej linii nasadzenia realizowane były między innymi pomiędzy estakadą tramwajową i ulicą Fordońską.
Przy pętli Wyścigowa powstały kwietne łąki z miejscami do odpoczynku, a także domkami dla jeży, budkami dla ptaków i tzw. hotelami dla dzikich pszczół.

Historia tramwajowej linii w pigułce
Umowa na budowę linii do Fordonu została podpisana 22 października 2013 roku. Dla wielu bydgoszczan była to „prawdopodobnie najbardziej oczekiwana linia tramwajowa na świecie". To hasło znalazło się między innymi na pamiątkowych odcinkach szyn, które otrzymali uczestnicy uroczystego rozpoczęcia inwestycji.

Już w 1900 roku spółka tramwajowa „Allgemeine Lokal-und Strassenbahn-Gesellschaft" otrzymała koncesję i zezwolenie na budowę i eksploatację, trzeciej linii tramwajowej w Bydgoszczy. W założeniach miała ona połączyć Fordon z Wilczakiem. Do 1901 roku powstał odcinek do obecnego hotelu „Słoneczny Młyn", a Fordon ze względu na duże koszty odłożono na kolejne lata. Okazało się że tych lat musiało minąć 115.

Budowa współfinansowana ze środków unijnych, rozpoczęta w 2013 roku zakończyła się po dwóch latach. Po odbiorach i pozwoleniu na użytkowanie 16 stycznia 2016 roku na trasę wyjechały pierwsze składy. 

Dzięki ostatnim inwestycjom łączna długość buspasów w Bydgoszczy wzrosła do 15 kilometrów.
Autobusy szybciej i punktualniej kursują między innymi ulicą Kujawską, Kolbego i Grunwaldzką.
Dużą część inwestycji zrealizowana została dzięki funduszom unijnym.

W Bydgoszczy mamy już kilkanaście buspasów.
Poruszać mogą się po nich autobusy, taksówki, samochody elektryczne i pojazdy służb ratowniczych. 
Z większości korzystać mogą też motocykliści.
Ich budowa pozwala zwiększać konkrecyjność komunikacji miejskiej.
Tworzy się je na drogach, które często są zatłoczone lub należą do ruchliwych tras autobusowych.


W Bydgoszczy funkcjonuje już 20 odcinków ulic wyposażonych w takie rozwiązanie. Łączna długość buspasów to prawie 15 kilometrów. Duży przyrost ich długości to między innymi efekt zakończonych inwestycji związanych z rozbudową ulic Kujawskiej, Kolbego, Wały Jagiellońskie, Gdańskiej i Grunwaldzkiej. Wszystkie zadania zostały zrealizowane przy wykorzystaniu funduszy unijnych.

Bydgoskie buspasy:
• ul. I. Paderewskiego –S. Staszica - 3 Maja – odcinek od parku Kochanowskiego do ronda Jagiellonów – długość 0,8 km
• ul. Jagiellońska – odcinek od ronda Jagiellonów do ul. Gdańskiej – długość 0,3km
• ul. Wyszyńskiego – odcinek od ul. Powstańców Wlkp. do ronda Fordońskiego (strona zachodnia) –długość 0,9 km
• ul. Wyszyńskiego – odcinek od ul. Skłodowskiej-Curie do ronda Fordońskiego (strona wschodnia) –długość 0, 5 km
• ul. Jana Pawła II – odcinek od łącznicy prowadzącej ruch z południowej jezdni ul. Wojska Polskiego do ronda Toruńskiego – długość 0,7 km
• ul. Wojska Polskiego (od ul. Magnuszewskiej do ul. Zdobywców Wału Pomorskiego – jezdnia północna) i ul. Zdobywców Wału Pomorskiego (od ul. Wojska Polskiego do ul. Jana Pawła II) – długość 0,8 km
• ul. Wojska Polskiego – odcinek od ul. Boya – Żeleńskiego do ul. Magnuszewskiej (jezdnia południowa) – długość 0,3 km
• ul. Bernardyńska i ul. 3-maja (strona wschodnia) – długość 0,3 km
• ul. Gdańska (trambuspas) – odcinek od Al. Mickiewicza do ul. Plac Wolności – 0,6 km
• ul. Zygmunta Augusta – (trambuspas odcinek od ul. Warszawskiej do ul. Rycerskiej (dwa pasy ruchu w dwóch kierunkach) – długość 0,5 km
• Wiadukt tramwajowo – autobusowy przy Wiaduktach Warszawskich (trambuspas w dwóch kierunkach) – długość 0,8 km
• Wały Jagiellońskie – długość 0,4 km
• Jana Pawła II – łącznik (od ronda Inowrocławskiego) – długość 0,1 km
• ul. Grunwaldzka - długość 3,0 km
• Ul. Gdańska– od ul. Rekreacyjnej do Myślęcinka (po 1,7 km w każdym kierunku) - długość 3,4 km
• ul. Rejewskiego -przed wjazdem na przystanek przy Auchanie- długość 0,1 km
• ul. M. Kolbego - od Kormoranów do Grunwaldzkiej) - długość 0,8 km
• ul. Kujawska – od ronda Kujawskiego do ronda Bernardyńskiego – długość 0,4 km

W buspasy po rozbudowie wyposażona będzie również ulica Nakielska.

Obecnie Miasto przygotowuje się do wykorzystania kolejnych środków unijnych na inne projekty transportowe. 

W związku z planowanym rozpoczęciem prac na torowisku wzdłuż ulicy Perłowej, od soboty (8 stycznia) zostaną wprowadzone zmiany w funkcjonowaniu komunikacji miejskiej.
Dzięki nowemu torowisku na ul. Kujawskiej wszystkie osiedla górnego tarasu nadal będą posiadały bezpośrednie połączenia tramwajowe z centrum.
Wprowadzając nowe rozwiązania, chcieliśmy zminimalizować utrudnienia z jednoczesnym zachowaniem komunikacji do każdego z osiedli.

Zależało nam aby nie dublować kursów tramwajowych ul. Kujawską. Rozkłady jazdy zostały więc tak zsynchronizowane, aby po zmianie tras, godziny odjazdów tramwajów nie pokrywały się na wspólnych odcinkach.
W tygodniu (dni powszednie) na górny taras kursować będą długie składy tramwajowe.
Napełnienie we wszystkich pojazdach na zmienionych trasach, będziemy na bieżąco monitorować. 
W zależności od sytuacji nie wykluczamy ewentualnych korekt w rozkładach.

Zmiany w komunikacji tramwajowej:
Z obsługi pasażerskiej zostaną wyłączone następujące przystanki tramwajowe:
- Szarych Szeregów (po stronie północnej węzła)
- Perłowa / Toruńska (po stronie południowej węzła)

Tramwaje:
Linie nr 1, 2, 3, 5, 6, 9 i 10 będą realizowały przewozy na standardowych trasach
Linia nr 4 – czasowa trasa Glinki – Kujawska – Bielawy,
Linia nr 7 – czasowa trasa Niepodległości – Zajezdnia Tramwajowa,
Linia nr 8 - czasowa trasa Rycerska – Zajezdnia Tramwajowa. ,
Linia nr 11 – zawieszona

Komunikacja zastępcza:
Ulica Toruńska na odcinku od r. Toruńskiego do r. Bernardyńskiego (i dalej do r. Jagiellonów) obsługiwana będzie autobusową linią zastępczą „ZaT".
Obowiązujące przystanki na tej linii:
- rondo Toruńskie
- Toruńska / Hala
- Toruńska / Żupy
- Babia Wieś
- Zbożowy Rynek
- rondo Jagiellonów

Uruchomiona zostanie autobusowa linia zastępcza „Za T8" w relacji Kapuściska – rondo Toruńskie z przebiegiem ulicami: Wojska Polskiego, Władysława Bełzy, Spokojną, Toruńską.
Obowiązujące przystanki na tej linii:
- Kapuściska
- Wojska Polskiego / Baczyńskiego
- Wojska Polskiego / Prezydenta Lecha Kaczyńskiego
- Szarych Szeregów
- Bełzy / Szarych Szeregów
- Spokojna
- Bełzy / Spokojna
- rondo Toruńskie

Osoby podróżujące pomiędzy Bartodziejami i Kapuściskami będą mogły korzystać również z linii nr 59, która na odcinku od przystanku Fordońska/Bałtycka do pętli Kapuściska będzie pełniła funkcje autobusowej komunikacji zastępczej za tramwaj nr 7.

Zmiany zaczną obowiązywać od soboty 08.01.2022 r.

Nowe rozkłady jazdy są dostępne TUTAJ

Postęp robót przy budowie mostów oraz plany rozbudowy torowiska na ul. Perłowej - prezentujemy TUTAJ

Przy parku trampolin na ul. Zygmunta Augusta ustawiony został 40-letni tramwaj. Przypomina on historię budynku, który był pierwszą zajezdnią tramwajową w Bydgoszczy.

Charakterystyczna hala z wejściem od strony ul. Zygmunta Augusta i przylegająca do ul. M. Langiewicza to dawna zajezdnia tramwajowa. Budynek powstał w 1888 roku, kiedy to w Bydgoszczy uruchomiono sieć tramwajów konnych.

Jej częścią była między innymi stajnia, ponieważ wagony w pierwszych latach ciągnęły konie. Dopiero w 1896 roku wprowadzono trakcję elektryczną.

Zajezdnia po uruchomieniu nowego obiektu przy ul. Toruńskiej z czasem pełniła już tylko funkcję warsztatów naprawczych.
Ostatecznie zamknięto je w 1997 roku.

Budynek o powierzchni 2 tysięcy metrów kwadratowych został w 2016 roku zaadaptowany na park trampolin. Inwestor wzmocnił i oczyścił ściany, przebudował dach oraz wstawił nową stolarkę okienną. Udało się przebudować obiekt zachowując historyczną bryłę oraz część detali.

Mülheim, Elbląg, Bydgoszcz
Teraz o jego tramwajowej przeszłości przypomina jeszcze ponad 40-letni tramwaj. To Düwag M8C, kursujący od 1977 roku w Mülheim an der Ruhr. W 2016 roku kilka pojazdów wycofywanych z niemieckiego miasta sprowadził Tramwaje Elbląskie, które po kilku latach wraz z prowadzoną wymianą taboru również wycofano z użytku. Tramwaje tego typu sprowadzane przede wszystkim w latach 90. XX wieku do polski nazywano często „Helmutami".

Tramwajowa historia
Początki bydgoskiej komunikacji miejskiej sięgają 1888 roku, okresu, podczas którego miasto znajdowało się pod zaborem pruskim. Pierwsze tramwaje były niewielkimi wagonami zaprzęgniętymi w konie.
Tramwajem powoził woźnica, który ostrzegał przechodniów o nadciągającym pojeździe za pomocą dużego dzwonu. W podróży towarzyszył mu konduktor, który pobierał opłaty za przejazd.

Pierwsza linia tramwajowa miała długość 2,3 km i przebiegała od dworca kolejowego przez ulicę Dworcową, Gdańską, Stary Rynek, aż do Zbożowego Rynku.
W 1892 roku uruchomiono drugą linię tramwajową, która biegła od Koszar Artyleryjskich (ul. Artyleryjska) poprzez ul. Gdańską, Stary Rynek, Batorego, Długą, do rogu ulicy Poznańskiej i Św. Trójcy. Mierzyła ona 2,35 km.

Szybki rozwój miasta na przełomie XIX i XX wieku doprowadził do zbudowania elektrowni miejskiej, ukończonej w 1896 roku.
Zaowocowało to zastąpieniem tramwajów konnych elektrycznymi, choć pierwotnie planowano wprowadzenie tramwajów gazowych.

Duży rozwój sieci tramwajowej nastąpił w latach 50 i 60. XX wieku (linie „Brda", do Zawiszy, na Bydgoszcz Wschód. Bydgoską sieć tramwajową udało się znacząco rozbudować również w ostatniej dekadzie (linie do dworca, Fordonu, wzdłuż Kujawskiej).
Do ich obsługi miasto zakupiło łacznie 33 nowoczesne tramwaje.

W ostatnich latach odrestaurowanych zostało również kilka oryginalnych zabytkowych pojazdów m.in.: czerwoną „eNkę" z doczepą z 1960 roku oraz Herbrandta z 1896 roku.
Są wykorzystywane do przejazdów okazjonalnych.

fot: Robert Sawicki; Stanisław Sitarek; Narodowe Archiwum Cyfrowe